Ang Reaksyon Ko Ukol sa SONA 2009

“At the end of this speech I shall step down from this stage, but not from the presidency. My term does not end until next year. Until then, I will fight for the ordinary Filipino. The nation comes first. There is much to do as head of state – to the very last day,” – PGMA

S-T-A-T-E  O-F  T-H-E  N-A-T-I-O-N  A-D-D-R-E-S-S. Ang aking pagkakaintindi sa mga salitang yan ay “kalagayan ng bansa”. Pero iniba ata ni Pangulong Arroyo ang kahulugan ng SONA. Para siguro sa kanya, ang SONA ang ay pagsasabi mo sa publiko ng mga nagawa mong ‘maganda’ lang. Hindi mo dapat sabihin ang kalagayan ng bansa at hindi ka rin dapat magsasabi ng mga negatibong mga bagay o pangyayari na nangyari dahil sa kagagawan mo. Hayuf.

126 na palakpakan ang nangyari. Malamang ay talagang maraming naganap na palakpakan dahil mayorya sa Congressman/Congresswoman ay ka – alyado ni Arroyo. Kahit siguro magpose o ngumiti o mag bad finger siya sa harap ng marami ay magpapalakpakan pa rin ang mga kongresista. Sinabi niya na siya ay ‘napaparatangang ginagamit ang kanyang kapangyarihan para sa pansariling kapanakanan ng walang ebidensiya’. ASA. Hello Garci? NBN ZTE Scandal? Extrajudicial killings? CHA CHA? Marami pang mga naganap at nagaganap na skandalo sa kanyang panunungkulan.

“Thanks for allowing me to serve as President”

Sinabi yan ni Arroyo. Galing no? Manhid ba siya? Tsk tsk tsk. Sana, ang SONA ng ika-15 nating Pangulo, at ang mga susunod pa, ay tungkol sa kalagayan ng bansa; kung lumalala ba o bumubuti ang ating ekonomiya, kung marami bang mahihirap ang nakaka ahon pa – unti – unti mula sa kahirapan, kung sapat ba ang mga bilang ng silid aralan at mga libro ng mga mag – aaral at iba pang mga bagay na naglalarawan sa kasalukuyang kalagayan natin. Hindi sana tungkol sa ‘positibo lang’ na mga bagay. Mas magandang umamin kaysa magtago.